شهر شعور

صدف چشم من از داغ تو گوهر بارستچه کنم؟! کار علی بی تو به عالم، زارست! اشتیاق تو مرا میrlm;کشد از خانه برونور نه از خانه برون آمدنم، دشوارست! موقع آمد و شد، فاطمه جان! میrlm;بینمدیدهrlm;ی زینب تو مات در و دیوارست! به گواهی شب و، زمزمهrlm;ی مرغ سحراهل یثرب همه خوابند و، علی بیدارست روز در خانه، پرستار حسین و حسنمکمکم کن! که نگهداری شان دشوارست! یاد آن روز که با زینب تو میrlm;گفتم:دخترم! گریه مکن! مادرتان بیمارست! چاه داند که به من، عمر چه ِسان میrlm;گذردقصه، کوتاه کنم ور نه سخن بسیارست بشنو از شاعر (ژولیده)، تو راز دل منصدف چشم من از داغ تو، گوهر بارستژولیده نیشابوری شهر شعور...